кӱртньылымӧ

1. прич. от кӱртньылаш.

2. прил. кованый; обитый железом. Пытараш шонат Революцийым, шемерын кид-йол гычше кӱртньылымӧ цепым мучыштарышым пытараш кынелыт. М. Шкетан. Хотят уничтожить Революцию, поднимаются уничтожить тех, кто снял с трудящегося кованые цепи.